مقیاس نزدیکی رابطه
مقیاس تک‌بُعدی نزدیکی رابطه» ابزاری استاندارد و معتبر برای سنجش میزان صمیمیت و نزدیکی بین دو نفر است. این پرسشنامه ۱۲ عبارت دارد و بر اساس طیف لیکرت ۷ درجه‌ای (از کاملاً مخالفم تا کاملاً موافقم) تکمیل می‌شود. نمره نهایی از میانگین پاسخ‌ها به دست می‌آید و هرچه بالاتر باشد، نشان‌دهندۀ نزدیکی بیشتر در رابطه است.
این مقیاس ابتدا توسط دیبل و همکاران (2012) طراحی شد و در انواع رابطه—از شریک عاطفی تا دوست، خانواده و حتی غریبه—روایی و پایایی بالایی نشان داده است. نسخه فارسی آن نیز توسط صمدیه و همکاران (1398) ترجمه و اعتباریابی شده و نتایج پژوهش‌ها، یک‌عاملی بودن، همسانی درونی مناسب و قدرت تشخیص مطلوب گویه‌ها را تأیید کرده‌اند. این ابزار برای پژوهشگران، درمانگران و دانشجویان روانشناسی گزینه‌ای قابل اعتماد و کارآمد است.